Pashto Poetry

د يو مٌلا نه مى تپوس اوکړو ما وى مٌلا صيبه جنت به څه وى هغه په ګيډه لاس وهل وئيل ي تازه ميوى او د شودو رودونه خواه کښى کتاب ته يو طالب ناست…

موږ هم په نجيب هم پاچا خان پوري خندلي دي موږ په نورو نه موږ تل په ځان پوري خندلي دي څوک چې ګلستان غواړي څوک چې ورک ارمان غواړي څوک چې لوى کاروا…

ټک ټک د اور - ټپ ټپ د باران آخ آخ د وصال - اوف اوف د ارمان وئ وئ د جنون - وخ وخ د صنم نا نا او او - هر وخت د صنم قټ قټ د خندا - بړق بړق د …

پۀ دې توره شپه خو غلۀ راځی منصوره چه څوک نۀ راځی نو نۀ راځی منصوره د خاموشو رويئو په سلطنت کښے چه څوک غږ اوکړی نو مړۀ راځی منصوره څوک د ښار پ…

داسي وخت به راشي چه د خال قصه به ختمه وي زلفې به ازادې وي د شال قصه به ختمه وي عشق به دا د رسم زولنې پخپله ماتې کړي دغه د بلۍ او د ديوال قصه به خ…

ته  کافر يې زه کافر يم مسلمان په مونږ کې څوک دى ته حيوان يې زه حيوان يم نو انسان په مونږ کې څوک دى دې فتوو خو مو دا ښکلى وطن وران کړو لوټې لوټې ز…