چی یار اووینم لاسونه ترینه تاؤ کړم۔
خپل جیبونه زه په خپله ور کولاؤ کړم۔

چی نصیب کښی د جانان دیدن می وو نو۔
رب زه یار له نن په بلا لار ورتاؤ کړم۔

چی ارمان د هر مین زړګی پوره شی۔
زه کوشش کوم چی دوه مین میلاؤ کړم۔

چی خبره د غیرت او پختو راشی۔
ارمانونه د خپل زړه ورته په داؤ کړم۔

ماته واﺉ ستا یم بل سره به ګرزی۔
زه خو خپل جانان په یو دوه کښ فساؤ کړم۔

زه پاګل د خلقو نه اورم خپله کوم خو۔
سوک که هر سه راته وایی ورته آؤ کړم۔