بیا سپرلی راغی بیا یې پیغام راوړ
د رنګونو، ګلونو او رڼا
شو ساقي موسکی، ډک یې جام راوړ
د مستۍ، د ځوانۍ او خندا

یو سبا راغی، یوه شپه لړه
د تیارو، وېرېدو او ارمان
یو زېړی ګل مې ماښام ولید
سلمونه یې کول د جانان

دا دماغ زما چرې نه مني
چې د ګل خالق به سقر کړي جوړ
څنګ خوږې به پرې زما کړیکې لګي
چا چې ما له نرګس او دلبر کړه جوړ

دا شینکی چمن، دا ګلونه سره
دا مست مست شانې مستانه ماښام
دا ثبوت د ساقي د مینې دی
دا د سرو شرابو بر پوره جام

د ساقي چې سترګې خمارې دي
دا خمار یې ماته جوړ کړی دی
د جانان چې شونډې دلدارې دي
دا سینګار یې ما ته جوړ کړی دی