زما نه نشی ستا یاری ورزه په مخه دی خه۔
نوره دی نه کړمه زاری ورزه په مخه دی خه۔

چرته رسوا نشی جانانه کور ته لاړ شه واپس۔
دیدن می اوکو سرسری ورزه په مخه دی خه۔

زه په دی خپله غریبۍ باندی حوشحاله یمه۔
ستا مبارک دی شی خانی ورزه په مخه دی خه۔

د جانان غمه اوس دی نور ایسارولی نه شم۔
مالا دی خاوری کړه ځوانی ورزه په مخه دی خه۔

پلار می ټوپک مات کړلو زان سره یی دا اوویل۔
زما د ژوند یی بربادی ورزه په مخه دی خه۔

جانانه زه ورزه امید دی چی به زر میلاو شو۔
بیا به شی جوړه غم ښادی ورزه په مخه دی خه۔

د جانان یاده اوس پاګل لګ شانتی خوب ته پریده۔
صبا به بیا راشی وختی ورزه په مخه دی خه۔