چې زما د پرهرونو مېلمانه دي
ستا يادونه که دردونه دي خواږه دي

زمونږ زړونه چې د بل رضا ته گوري 
په سينو کې که زمونږ يې زمونږ نه دي

هغه خلک د مينو رهبران شول
چې د مينې د مسلکه خبر نه دي

په دې ښار کې به سړي سړي ته گورې
د دې ښار بلا سړي ، سړي خواره دي

د يارانو خولې به څه باندې خوږې شي
که حالات هغسې زهر دي تراخه دي